بر طبق پست قبلی نه قبلی! ما آدمهای حدوداً مذهبی عرفاً معمولی! نه در بین برانداز ها جا داریم و نه در بین ولایی و انقلابیون! ما از هر دو طرف فحش می خوریم و حرف می شنویم! برانداز ها میگن خاک بر سرتان که چسبیدید به این انقلاب و رهبر! انقلابیون میگن خاک برسرتان که متوجه خیلی از مسائل نیستید و انتظار طرفداریِ افراطی دارن! چون زمینه ی مذهبی رو هم می بینن و میخوان ادامه ش هم ببینن و خبری نیست! من، خاتون، یه دختر معمولیِ نیمچه مذهبی، خیلی بین تون احساس تنهایی می کنم! این درست نیست! و چه جنگ مزخرفی و چه تضاد لعنتی ای!
اینها به اونها فحش می دن که چرا رفتین کنسرت وسط کرونا! اونها میگن چون شما رفتین ما هم میریم هیئت!!!! بعد منِ معمولی نه هیئت رفتم نه کنسرت! چون عقلم و حتی مذهبم بهم گفت! از نظر اخلاقی نباید باعث مرگ عده ای بشی! تو رسما قاتل خواهی بود.. و نرفتم! اوج کرونا رو میگم!
حالا هم این دوگانگی با سرود سلام فرمانده به طرز وحشتناکی افزایش پیدا کرده!
یک عده میگن وسط عزای متروپل شما جشن گرفتین! اونها میگن شما هم کلی کنسرت داشتین! بعد یه فیلم پخش می کنن که سلام فرمانده توی یه پارکی موقع سال تحویل پلی شده طرف میگه بشنوید نوحه گذاشتن برامون! بعد طرف با افتخار زیر فیلم نوشته: آخر نوحه ست یا باعث جشن و پایکوبی؟ انگار که مثلا جنگ رو برده باشه! بعد مجری مراسم سلام فرمانده عزادار میشه. اون وری ها دو دسته میشن. عده ای خوشحال که چوب خدا صدا نداره! عده ای هم ژست روشنفکرانه که شما وقتی ما عزادار بودیم جشن گرفتین ما مثل شما نیستیم! تسلیت میگیم و ناراحتیم!!! و این دوگانگی رو میگم عمیق تر کرد این سرود.. برای همین میگم. من خودم برای اولین بار که از تی وی پخش شد گریه کردم باهاش چون خیلی امام زمان رو دوست دارم و هر سرود و شعر و اهنگی در موردشون باشه باعث گریه ی من میشه!
من حتی حاج قاسم رو دوست دارم! بابت این از هر دو طرف فحش می شنوم! من چیزهایی دیدم که دوسش دارم و حالا اینکه تو منطقه چیکار کرده آیا قهرمان بوده یا قاتل؟؟؟ من نمی دونم. خدا عالِمه! نمی فهمم بعضی ها چطور ایشون رو قضاوت می کنن! در حالی که اصلا ندیدن باعث مرگ کسی بشه که ناحق بوده یا اینکه قهرمان کسی بوده باشه... من چیزهایی که دیدم با چشم خودم رو ، باور می کنم و دوسش دارم! این طرفی ها میخوان ثابت کنن قهرمان بوده اون طرفی ها میخوان ثابت کنن قاتل بوده و هر دو طرف فحش و بحث و ...
از این دوگانگی بی نهایت بیزارم و بین دوستانم عمیقا تنهام... نه با این وری ها حرفی دارم نه با اون وری ها.. و ادم های معمولی مثل خودمم پیدا نکردم! برای همین متوجه شدم از هیچ رابطه ی دوستی ای لذت نمی برم و عملا هیچ دوستی ندارم. هر کسی پیشم هست واقعا می خوام زودتر دیدار و گفتگومون تموم بشه!
این فیلم رو از دست ندید. حتما با فضای مزخرف فیلم همذات پنداری میکنید. دختر مسلمانی به اسم مریم که در فضای بسته ی روستاشون.. میخواد رقص باراتناتیام رو یاد بگیره. رقصی که برای معابد هندو هستش!